Plató, æðrulausi, forvitni, lífsglaði, þokkafulli vinur minn til sjö ára, fannst látinn á Hávallagötu í morgun. Dánarorsök óljós. Gróf hann í garðinum áðan. Hans verður sárt saknað. Hann var bara rúmlega sjö ára. Náinn vinur minn og kumpáni er fallinn frá. Ég er harmi sleginn.

¨What a beautiful and utterly charming dialect.

Var að vinna frameftir og það rann skyndilega upp fyrir mér að það eru sirka 30 ár liðin frá því að ég byrjaði fyrst að forrita. Í mínu tilfelli hófst þetta með HyperCard, sem var ótrúlega framúrstefnulegt og notendavænt forritunarumhverfi sem keyrði á Mökkum þess tíma (~1995), smíðað af meistara Bill Atkinson, heilanum á bak við QuickDraw. Það vita það ekki margir, en Hypertextinn í HTML er nefndur í höfuðið á HyperCard (Berners-Lee var aðdáandi). Svo lærði maður að keyra upp Linux og forrita í C og Perl, og smíða CGI forrit fyrir vefinn, sirka 1997-1998. Síðan þá hefur mikið vatn runnið til sjávar. Get ekki sagt að ég noti C eða Perl mikið þessa dagana, allt virðist vera Python og JavaScript núorðið, en grundvallaratriðin eru mestmegnis þau sömu. Hvað hef ég lært á þessu sviði í gegnum áratugina? Óljóst, en ég hef allavega gert flestöll mistökin. Geri þau sennilega ekki aftur. Það er eitthvað.

I returned, and saw under the sun, that the race is not to the swift, nor the battle to the strong, neither yet bread to the wise, nor yet riches to men of understanding, nor yet favour to men of skill; but time and chance happeneth to them all.

Aldrei þessu vant var ég að tjá mig í kommentakerfum samfélagsmiðla, um þessa margumtöluðu hugmynd að leggja sæstreng til Evrópu svo við getum selt orkuna okkar á "markaðsvirði". Þetta er gjörsamlega skelfileg hugmynd, af mjög einföldum, mannlegum, auðskiljanlegum og fyrst og fremst menningarlegum ástæðum, sem virðast iðulega vefjast fyrir lærðum og langskólagengnum hagfræðingum: Við erum ekki Noregur. Bara alls ekki.

Jon Steinsson, hagfræðingur við Berkeley, veltir fyrir sér af hverju Íslendingar vilja ekki þennan sexí sæstreng, sem er svo brilljant á blaði og hreinlega áskrift að peningum. Svarið mitt var:

"Betri er einn fugl í hendi en tveir í skógi. Hugsa að ástæðan fyrir þessu sé að margir Íslendingar telji að hagnaður af slíku færi bara fyrir rest í vasana á innmúruðum. Þeir hafa þegar fengið fiskauðlindina gefins. Ódýr orka er eitthvað sem við heimilin njótum góðs af í dag, og [það er] þegar nógu dýrt að búa á kalda Íslandi. Svo myndi þetta skapa hvata til að virkja enn meira, sem margir eru mótfallnir, þ.m.t. ég.

Sannleikurinn er sá að við höfum hvorki pólitíska né ökónómíska kúltúrinn til að gera svona lagað á ábyrgan hátt. Já, kannski gæti þetta virkað í ímynduðum, hliðstæðum heimi þar sem saga Íslands var þannig að við hermdum vandlega eftir hinum Norðurlöndunum, byggðum upp stofnanir sem njóta trausts og samnýttum auðlindirnar. En við gerðum það ekki, þökk sé íhaldsöflunum, og þurfum að taka ákvarðanir í samræmi við það.

Hverjir myndu græða ef olía væri fundin og unnin innan Íslandsmiða? Heldur þú að við, venjulegt óbreytt fólk í landinu, myndum græða til langs tíma á slíkri vinnslu? Ef svo, þá er ég með myndarlega brú til sölu á alveg sérlegum spottprís, bara fyrir þig.

Nú þegar þessi risamállíkön eru orðin gríðarlega góð í að þýða milli hinna ýmsu tungumála get ég ekki annað en hugsað til Babelfisksins úr Hitchhiker's Guide:

The poor Babel fish, by effectively removing all barriers to communication between different races and cultures, has caused more and bloodier wars than anything else in the history of creation.

Mér fannst leiðinlegt að frétta það fyrst núna að Bjarni Gunnarsson, gamli enskukennarinn minn í menntaskóla, hefði fallið frá árið 2021, aðeins 75 ára að aldri. Hann kenndi mér öll árin í MR, og var bæði mikill karakter (lesist: sérvitur og erfiður í skapinu) og góður enskukennari. Ég var áhugasamur nemandi og las m.a. Dylan Thomas, William Blake, Shakespeare, æviminningar Churchills o.m.fl. undir hans leiðsögn. Það var sennilega fyrir hans tilstilli að ég hlaut enskuverðlaunin þegar ég útskrifaðist. Svo skrifaði hann mjög falleg ummælabréf um mig þegar ég sótti um í háskólum í Bretlandi á sínum tíma. Vonandi hefði hann verið stoltur af sínum fyrrum nemanda, að hafa smíðað orðabókina ensk.is. Góðir kennarar eru mikilvægir samfélaginu.

Kurt von Hammerstein nailed it:

There are clever, hardworking, stupid, and lazy officers. Usually two characteristics are combined. Some are clever and hardworking; their place is the General Staff. The next ones are stupid and lazy; they make up 90 percent of every army and are suited to routine duties. Anyone who is both clever and lazy is qualified for the highest leadership duties, because he possesses the mental clarity and strength of nerve necessary for difficult decisions. One must beware of anyone who is both stupid and hardworking; he must not be entrusted with any responsibility because he will always only cause damage.

Við hjá Miðeind erum sérlega stolt að kynna til sögunnar glænýja opna samheitaorðabók fyrir íslensku. Hún var unnin að mestu sjálfvirkt upp úr opnum gögnum með aðstoð gervigreindar og geymir yfir 30 þúsund uppflettiorð. Aðgengileg á vefnum samheiti.is.

Það er gaman frá því að segja að færslurnar í ensk.is orðabókinni eru nú orðnar rúmlega 35 þúsund, eftir tæp þrjú ár af vinnu í hjáverkum. Upprunalega orðabók Zoëga geymdi sirka 29 þúsund færslur, og mörg þúsund þeirra hafa í ofanálag verið uppfærðar og leiðréttar á þessu stigi málsins. Gestum á vefnum heldur áfram að fjölga, sirka 300-500 stakir gestir á dag og mörg þúsund uppflettingar.

Nú þegar ég er kominn í sumarfrí hefur loksins gefist tími til að vinna aðeins í ensk.is orðabókinni. Það styttist í fimm þúsund viðbætur (og ótal leiðréttingar) eftir rúm tvö ár af vinnu í hjáverkum!

Það kitlar mig enn að orðið „aardvark“ var fyrsta viðbótin. Þið sem hafið séð Blackadder-þáttinn „Ink and Incapability“ úr þriðju seríu vitið hvað ég er að tala um..